Bedankt dat jij er bent

Sinds het verlies van Romée voel ik me nog meer begaan met anderen. Ik ben van nature al wel empathisch en attent maar sinds het verlies is dat alleen maar versterkt. Eerst dacht ik door het zorgen voor anderen en hun verdriet ik ook een beetje zorgde voor mijn eigen verdriet, maar laatst las ik een tekst en toen vielen alle puzzelstukjes op z'n plaats. Ik help anderen niet om mezelf beter te voelen, ik sta ze bij omdat ik niet wil dat iemand ooit zoveel verdriet ervaart als ik.

Romée gaf mij een andere richting, ik wil de wereld beter achter laten dan ik hem aantrof.

Ik deel hieronder graag een persoonlijk bericht dat mijn moeder jaren geleden naar me stuurde waar ik heel trots op ben:

Zo mooi hoe je ondanks dat je het zelf zo moeilijk en zwaar hebt, er toch bent voor anderen. Je bent een mooi mens, trots dat jij mijn dochter bent.