Dankbaar en trots

Uit het oog, uit het hart. Het is zo'n harde uitspraak maar inmiddels weet ik dat dit helaas in sommige gevallen wel opgaat. Er zijn mensen die ik vroeger dagelijks zag of sprak waar ik nu zelden tot nooit meer iets van hoor. Maar ik focus me vooral op de mensen die er wel zijn. In deze blog wil ik een aantal mensen in het speciaal bedanken. Mensen die zijn opgestaan en waar ik ontzettend veel steun uit haal.

Mijn tante die na iedere geposte blog een berichtje stuurt. Een voorheen zakelijke klant die ik nu na 1,5 jaar een goede vriendin noem omdat ze er altijd voor me is. Een collega die iedere week contact zoekt en geregeld iets liefs komt brengen ter ontspanning. Een uit het oog verloren vriendin die statiegeld flessen heeft ingezameld voor mijn statiegeld actie uit naam van Romée en die in haar jaarlijkse fotoalbum twee pagina's wijdt aan ons gezin en het verlies van Romée. Of mijn schoonzus die sinds de zwangerschap van pluis iedere week een kaart stuurt omdat ze zo meeleeft. Wat ben ik dankbaar voor al deze lieve mensen in mijn leven.