De traan die bleef liggen

De eerste keer dat ik iemand dood zag zonder dat het door een begrafenisondernemer ''opgelapt'' was, was mijn eigen kind. We wisten natuurlijk vooraf dat ze niet meer leefde (al geloofden we dit niet tegen beter weten in) maar ik wist niet wat te verwachten en was ook heel bang. Ik realiseerde me later hoeveel eraan vooraf gaat voordat iemand opgebaard wordt. Romée had haar mond open en er liep bloed uit, ik vond het heel naar. Ik krijg het beeld ook niet van mijn netvlies.