Geen roze maar zwarte wolk

Bij mijn eerste zwangerschap van Isabella zat ik op een grote roze wolk, ik vond het allemaal zo bijzonder en kon overal van genieten, uitkijkend naar onze eerste dochter wat was dat prachtig. Bij Romée was die wolk eerder grijs dan roze om wat we na de geboorte allemaal hebben meegemaakt met Isabella, we waren voorzichtiger maar hadden wel vertrouwen. Als iemand me nu vraagt of ik wel een beetje kan genieten van deze zwangerschap raak ik best verward, want genieten doe je natuurlijk niet een zwangerschap na verlies. Het is dat er zonder zwangerschap geen baby komt, maar anders had ik het maar wat graag overgeslagen. Het gaat niet meer om de reis maar om het eindstation. Het is natuurlijk heel verdrietig dat genieten van de zwangerschap niet meer lukt maar ook volkomen logisch. Wel beleef ik deze zwangerschap veel intenser en dat is ook bijzonder.