Geluk is niet te koop

Al een tijdje loop ik met deze blog in mijn hoofd rond, maar telkens twijfel ik of ik het wel moet delen. Gisteren was ik op een verjaardag in gesprek met een vrouw en ze vertelde me dat ze zo vaak aangesproken wordt sinds ze een BMW X5 rijdt. Ik wist gelijk wat ze bedoelde, sinds ik een Range Rover heb word ik heel anders aangesproken en zelfs anders behandeld. Het is zelfs zo erg dat ik weleens twijfel om te wisselen van auto, maar het is toch eigenlijk te zot voor woorden. We zullen allemaal weleens iets stigmatiserends hebben gedacht bij bepaalde auto's of mensen. Maar ik heb me nooit gerealiseerd dat een bepaald type auto zoveel onvriendelijkheid en frustratie met zich mee kon brengen. En natuurlijk het leven is een stuk makkelijker met geld maar het is wel wat kortzichtig om aan te nemen dat geluk te koop is.