Geschrokken van de spiegel

De eerste oud en nieuw na Romée's overlijden weet ik nog goed, ik was bij mijn ouders en zag mezelf in de grote spiegel en schrok van mijn vermagerde lijf. Die dag besloot ik mijn best te doen om te gaan eten, zo wilde ik er niet uitzien. Sindsdien eet ik wel maar niet zoals vroeger, toen at ik veel gezonder en ik sloeg nooit een maaltijd over. Toen ik in Toscane was realiseerde ik me dat het tijd is voor verandering, ik train nu 3 keer per week en krijg ondersteuning om mijn zelfvertrouwen te verbeteren, om weer vertrouwen in mijn lichaam te krijgen. Ook maak ik weer gezondere voedingskeuzes. Wel is mijn trauma verbonden aan de voeding die ik de dag dat Romée overleed at, ik heb ook nooit meer soja yogurt en tonijnsalade op sinds die dag. Geuren en smaken horen bij mijn trauma, maar ook hier hoop ik overheen te groeien.