Je leeft pas echt als je eerst een beetje dood gegaan bent

Gisteravond keken we een film, in deze film werd door de hoofdpersoon de volgende zin gesproken: ''meestal leert verlies ons de waarde van dingen inzien''. Het was een zin die ik al lange tijd zocht voor het gevoel dat ik heb. Het kan geen toeval zijn dat de meest dankbare en nederige mensen die ik ken mensen zijn die een dierbare verloren.

Ook ik kijk met hele andere ogen naar het leven, toen ik echt besefte dat het leven eindig is, begon ik pas met leven. Ik ben voor een hele hoop dingen dankbaar en neem niets meer voor lief. Je weet pas echt wat je had als het weg is.