Misschien is geluk niet voor mij

Afgelopen 4 jaar hebben we zoveel voor onze kiezen gehad en het lijkt maar niet op te houden. Deze week hebben we te horen gekregen dat Lorèn geopereerd moet worden om de cyste te verwijderen. Ook zijn er twee nier cyste bijgekomen. Soms dwalen mijn gedachten af en denk ik aan het ongeluk dat op ons pad komt, 3 kindjes waarvan twee niet gezond en één dood. Ik ben geboren om moeder te zijn, het is het liefst wat ik doe en ik twijfel niet of ik een lieve moeder ben maar mijn lichaam is duidelijk niet gemaakt om kinderen op de wereld te zetten. Sterker nog, als de medische wereld nog niet zo ver was geweest hadden we helemaal geen gezin gehad. Soms voel ik me schuldig en dan denk ik: was mijn wens om kinderen te krijgen niet egoïstisch, ik kende alle risico's (helemaal na Isabella) en toch moest ik het najagen en daar zijn zij nu de dupe van.