Samen en toch alleen

❤

Een paar weken na het verlies van Romée gingen we toch wel onverwachts snel het niertransplantatie traject in. We hadden natuurlijk nooit verwacht dat dit traject zo zou lopen en zolang zou duren. Het is zo verdrietig dat we ons verdriet vaak niet kunnen delen omdat ik thuis ben bij Isabella en jij in het ziekenhuis ligt. We steunen elkaar natuurlijk waar we kunnen maar wat is het oneerlijk dat we zelfs niet de tijd en ruimte krijgen om er voor elkaar te zijn en het verdriet samen te dragen. We zijn samen en toch alleen..