Storm in mijn hoofd

Afgelopen week was zonder twijfel de zwaarste week tijdens deze zwangerschap.

Vanaf dag één wilde ik absoluut niet over de 37 weken heen, mezelf niet verder pushen dan nodig. En toch ben ik nu bijna 38 weken zwanger, de cyste bij pluis zorgde ervoor dat het advies van de artsen was om toch een week langer door te lopen.

Het zou al een heel medische bevalling zijn vanwege onze voorgeschiedenis maar de cyste zorgt ervoor dat we pluis ook na de bevalling mee moeten geven voor een uitgebreide echo, door mijn buik heen kan de cyste niet goed beoordeeld worden. Iets waar ik erg tegenop zie, niet alleen uit angst voor de uitslag van de echo maar ook omdat ik mijn vorige twee dochters niet bij me mocht houden en dat dat nu mijn enige wens was.

Ik heb zoveel mogelijk tijd met Isabella doorgebracht deze week, ze zorgt voor afleiding en vooral voor rust. Als ze er niet is stormt het in mijn hoofd.