Tijd heeft geen betekenis meer

Ik ben geen ochtendmens, nooit geweest. Ik functioneer het beste als ik rond middernacht (of later) ga slapen en tussen 8 en 9 wakker wordt. Maar eerlijk is eerlijk, in deze wereld is dat een onmogelijk ritme. Werk, kinderen, afspraken, alles begint s'ochtends vroeg. Toen Romée overleed maakte ik al vrij snel de keuze om te proberen zoveel mogelijk stress te vermijden in mijn leven. Ik kan de wereld heel goed buiten de deur houden en de rust opzoeken, cocoonen. Maar het wordt wel bemoeilijkt door hoe onze wereld tegenwoordig draait, het snelle leven. Ik deed hier zelf net zo goed aan mee, al heb ik nooit iets met tijd gehad, ik kom al mijn hele leven overal te laat. Natuurlijk is het fijn dat de klok uitgevonden is, want hoe maak je anders een afspraak met iemand maar ik moet nog dagelijks wennen aan het schoolschema van Isabella. Het maakt ook niet uit hoe vroeg ik opsta, uiteindelijk moet ik altijd haasten, het zit van nature niet in me om op de klok te leven.