Zorgen voor mijn verdriet

Voordat Lorèn er was stonden mijn woensdagen volledig in het teken van Romée.

Ik noemde het dan ook Romée dag. Op deze dagen zorgde ik voor mijn verdriet, dit kon van alles inhouden wandelen, mediteren, muziek luisteren, creatief bezig zijn, lezen over verlies, schrijven, alles waar ik op dat moment behoefte aan had. Het geeft troost als ik met haar bezig kan zijn. Nu Lorèn er is heb ik natuurlijk veel minder tijd om te zorgen voor mijn verdriet en dat maakt me juist nog verdrietiger om haar.